poniedziałek, 21 czerwca 2010

[11] Richelle Mead - Melancholia sukuba

Tytuł oryginału: Succubus blues 

Na tę książkę w ogóle się nie szykowałam. Po prostu była pod ręką ( a właściwie pod myszką, jako e-book).  Musiałam się czymś pocieszyć po przeczytaniu Miasta szkła, a że w  Melancholii sukuba autorstwa Richelle Mead występowały nefilim...

O czym melancholia jest, chyba każdy z grubsza już wie, ale żeby ładnie wyglądało, napiszę :P - książka jest pisana z punktu widzenia Georginy Kincaid, która stara się łączyć swoje dwa wcielenia - pracownicy w pobliskiej księgarni i deprawującego dusze śmiertelników sukuba. 
Geogrina ma wszystko w zasięgu ręki, może zmieniać postacie, stworzyć ciuchy na zawołanie, oraz kilka innych przydatnych umiejętności, mimo tego, czegoś brakuje naszej wysłanniczce szatana.  

Z początku bardzo polubiłam Georgine, inteligentna, z klasą, błyskotliwym poczuciem humoru, w dodatku zaimponowała mi swym postanowieniem w kwestii ofiar, ALE


Ale jest jedno - w pewnym momencie zbrzydło mi to nieustanne podskakiwanie mężczyzn do  głównej bohaterki. Wiecznie grzeczni, zawsze gotowi na jej przyjście, normalnie rycerze na zamówienie wersja współczesna. Teraz UWAGA, będzie spojler, więc czytacie na własną odpowiedzialność : P Żałowałam, że Georgina nie wyjechała z Romanem, taki romantyczny koniec na pewno by mi się spodobał, ale potoczyło się inaczej - Seth był jednym z tych przesłodkich do bólu rycerzyków i nudno z nim było.... czasem. Poza tym koniec też został  sztucznie rozegrany, jakby autorka na siłę szukała pomysłu, przecież ja Georgine najbardziej ceniłam za to, że szanuje porządnych facetów, naprawdę musiała rezygnować? No tak, w końcu miała powody. KONIEC SPOJLERA.     


Trudno mi było jeszcze obejść taką koncepcję nefilimów (tym bardziej po Mieście szkła) ale to już zależy od wielu innych czynników, większości pewnie to nie przeszkadzało :P

Prócz Georginy bardzo przypadł mi do gustu Carter i Jerome, świetne postacie! 

A czy sięgnę po Podboje sukuba? Nie wiem, sam tytuł średnio mnie zachęca. 


Ogółem mówiąc, Melancholia sukuba to przyjemna książka, która z pewnością nikomu nie zaszkodzi (chyba, że ktoś woli uniknąć scen erotycznych), spokojnie można położyć na nocnej półeczce i rozkoszować pod kołderką :P


Wiem, miałam zrecenzować cykl Dary anioła, ale chyba nie było wystarczającego zainteresowania na taką recenzję.... EDIT: Chyba się jednak myliłam! :P



   

12 komentarzy:

  1. Hmmm... Czy ja wiem... Może i byłoby ciekawe, gdyby trochę więcej się działo. Ogólnie to chyba jednak nie sięgnę po tę książkę, nie ma w sobie "tego czegoś" ;-)
    Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Też mam tą książkę w ebooku i zastanawiałam się, czy nie rozejrzeć się czasem za wersją papierową. Po Twojej recenzji chyba się jednak nie rozejrzę, a ebook poczeka na czas czytelniczego głodu.:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Może sięgnę, zawsze może coś ciekawego się znaleźć...
    Nie rozumiem tylko tego co Ci się nie podobało w cyklu "Dary Anioła"? Ja czytałam i bardzo mi się podobało. Rozumiem jednak, że każdy ma swój gust:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Niezapominajka i Moreni - według mnie Melancholia sukuba to przyjemna książka, na wspomniany właśnie głód książkowy, ale bez jakiejś rewelacji :P
    ada- ja przeciwko darom anioła nie mam nic (prócz Clary, która strasznie mnie wkurzała przez jakąś połowę książki) Po prostu sądziłam, że wszyscy zaglądający na mojego bloga bardziej zainteresują się recenzją melancholii. Chyba zmieniłam zdanie :P I jeśli ktoś jest ciekaw, to anioły zrecenzuję prawdo podobnie jutro :)Co mi szkodzi.
    Dzięki za komentarze!

    OdpowiedzUsuń
  5. Dary anioła są świetne xd Melancholię mam na komputerze i wkrótce będę czytać, na razie muszę jednak dokończyć to co aktualnie czytam.

    [milosc-aniola.blog.onet.pl]

    OdpowiedzUsuń
  6. Wiesz, jestem bardzo ciekawa twojej recenzji o cyklu "Dary Anioła", ponieważ jestem ciekawa zdania innych. Mnie raczej Clary nie wkurzała chociaż były chwile kiedy miałam jej dosyć. Dzięki, że weszłaś na mojego bloga i dałaś mi komentarze:)I obiecuję na twojego bloga też będę zaglądać.

    OdpowiedzUsuń
  7. Druga część jest jeszcze nudniejsza. Okay, źle się wyraziłam. Pierwsza mi się podobała i to bardzo, chociaż była taka... nieelastyczna, a druga była nudnawa. W sumie Georgina miała zbyt wiele kompleksów, żeby być dobrym sukubem.

    OdpowiedzUsuń
  8. Kiedyyyyś może przeczytam, gdy zabraknie mi książek do czytania, czyli pewnie za 10 lat :D :) Ale ta okładka mnie kusi!

    OdpowiedzUsuń
  9. Mi się podobało i muszę w koncu siegnac po 2 czesc:)

    OdpowiedzUsuń
  10. Eee, mnie tam akurat okładka średnio się podoba, zupelnie inaczej wyobrażam sobie Georgine.

    OdpowiedzUsuń
  11. Mi osobiście książka się podobała.
    Uwielbiam fantasy :)
    Nad tą książką nie można myśleć. W sumie wgl, nad książkami się nie myśli, bo wtedy wszystko się psuje.
    Czytałam już 2-gą cześć i powiem Wam że koniec książki mnie urzekł :D
    I teraz czekam na 3 ;D
    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. nie czytałam, ale chyba się skuszę, bo po pierwsze słyszałam wiele pochlebnych opinii o tej książce, a po drugie mam na swoim koncie inne książki Mead ("Akademię wampirów" i "w szponach mrozu"), które według mnie są świetne.

    OdpowiedzUsuń

Pamiętajcie, że zawsze możecie napisać coś więcej, niż "przeczytam","nie przeczytam", czy "nie jestem zainteresowana/y" - zachęcam do dyskusji! Za wszelkie rady dotyczące bloga/recenzji będę wdzięczna.
Dziękuję za komentarze! :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...